Dedeler Neden Torunlarını Çok Seviyor?

Öğretmen Yakup Erdoğan, şu ifadeleri kullanıyor:

“Yaşımız 25’ti ve evlenmiştim. O dönemde, çevremizde babaların  çocuğuyla yakın bir ilişki kurup onu kucağına alarak sevmesi pek görülen bir şey değildi. Bizi yetiştiren çevre ve ortam, çocuklarımızı sevmekten ya da onlarla çocuklaşmaktan bizi uzak tuttu. Aslında biz de bir çocuktuk ama  sorumlulukların yükü altında ezildiğimizden, maddi ve manevi sorunlarla boğuştuğumuzdan çocuklarımıza ne vakit ne de yeterli sevgi ayırabildik. Ancak zaman zaman fırsat bulabildik. Bu yüzden, çocuklarımıza sevgimizi tam anlamıyla gösteremedik ve onlardan bu konuda özür diliyoruz.”

Yakup Erdoğan, şartların daha farklı olduğu o dönemleri şu sözlerle anlatıyor:

“Bizim dönemimizde şartlar çok daha ağırdı. İstanbul gibi bir şehirde, ekonomik koşullar zordu. Kendimizi gurbette hissediyorduk. Eksiklerimiz çoktu ve bu eksikliklerimizi hem eşimizin hem de çocuklarımızın yanında olamayarak derinleştirdik. Sabah erkenden işe gidiyor, akşam trafik nedeniyle geç dönüyorduk. Çocuklarımız uyuyor oluyordu, ne sabah onlara vakit ayırabiliyor ne de akşam kitap okuyarak uyutabiliyorduk. Eşimizin yanında olup yükünü hafifletmek bir yana, biz dışarıda hayat mücadelesi verirken, onlar içeride kendi savaşlarını veriyordu. Ama bu eksikliklerimizi fark edemiyorduk.

Bugün çocuklarımız siz  sabah nere dedeydiniz , neden çocuklarınızla Kitap  okuma yapmadığımızı, neden yanlarında olmadığımızı soruyor. Ve biz, bu sorulara cevap bulamıyoruz. Bu nedenle hem eşimden hem de çocuklarımdan özür diliyoruz. Yanlarında olmadık.”

Erdoğan, torunlarla ilgilenmenin, kaybedilen bu sevgiyi telafi etme yolu olduğunu ifade ederek şu mesajı veriyor:

“Müsaade edin, içimizdeki çocuklara veremediğimiz sevgiyi torunlarımıza verelim. Hem bu sayede çocuklarımızdan bir kez daha özür dilemiş oluyoruz. Torunlarımızı kucaklarken, onlarla oynarken, onlara zaman ayırarak hem eksiklerimizi gidermeye çalışıyoruz hem de içimizi rahatlatıyoruz.                                             Biz bunları yaptık ama siz yapmayın. Her şeyin zamanında olması güzeldir. Her şeyin gününde yaşanması güzeldir. O ruhu yaşamış olmak çok daha güzeldir. Bu nedenle, çocuklarımızın o boşluğunu dolduramayacağımızı biliyoruz ve bir kez daha onlardan özür diliyoruz. Müsaade edin, torunlarımla bu eksikliğimi sevgimle, ilgimle ve koşturmamla tamamlamaya çalışayım.”

Hazırlayan:
Ayson Karabağ, Yazar-Gazeteci