Ayson Karabağ’dan Be Evlat

Sen hiç mi umutsuzca sevip
Aldanmadın mı be evlat?
Sen hiç mi arkadaşlara inanıpta
Yıkılmadın mı be evlat?
Ömrünü zehir eder, çeker giderler
Önce ümit verir, sonra ömrünü yerler
Yerler evlat
Maziyi beynimden söküp atacak
Bir yol bulabilsem yanar mıydım hiç
Onu bir an olsun unutturacak
Bir çare bulabilsem ağlar mıydım hiç
Çok mu hevesliyim bu yaşantıya
Kapılıp gitmekte her akıntıya
Her akşam yüzümü gün batıya
Çevirip mazimi kına yakanlar
Utansın sen benden koparanlar
Halimden ne olur anla be evlat.