Dr. Hasan Erdoğan Biyografisi

Elazığ’da 07.08.1972 yılında doğdum. Babam yardımsever Ali Sayıl, annem güvercin kalpli Misli Hanım’dır. Altı kardeşin en büyüğü benim. Elazığ Fırat Üniversitesinin Mühendislik Fakültesinin eşsiz kampüsünde, ağaçların arasında dut ve kayısı yiyerek, boyumuzu aşan yonca tarlasında inanılmaz eğlenceli çocukluk oyunları oynayarak, takımlar oluşturup basketbol futbol oynayarak büyüdük. Arkasındaki dağın eteğinde, ağaçlarlar ve çiçeklerin eksik olmadığı yemyeşil bir ortamda büyüdüğümden dolayı kendimi hep şanslı hissettim. Başka yerde zor bulacağınız içtenliği ve samimiliği vardır Elazığ’ın. Örf ve adetleri yediğimiz yemeklerde dahi kendini hissettirir şekilde farklıydı. Evcimen bir kişilik olduğumdan ilk ve ortaokuldan sonra lise ve üniversiteyi de ailemin yanında, Elazığ’da okudum.

Babamın da yönlendirmesiyle ailemin yanında tıp fakültesini okuyup bitirdim. Mecburi hizmet kurasında Malatya Pütürge ilçesinde başladığım doktorluk hayatımı, sonraları tıp eğitmeni olarak akademik yaşamda devam ettirdim. Birçok bilimsel eserlerim oldu.

Doktor olunca, çok farklı kişiler ve durumlarla karşılaşırsınız. Hatıra olarak kalırlar. İstediniz, birini kısaca anlatayım. Sabah köyden ilçeye küçük çocuğunu getiren anne tedavisini aldıktan sonra gitti. Akşam bütün günü çarşıda çocuğu ile geçiren anne hastaneye geldi. Çocuğum fenalaştı, sen nasıl doktorsun. Daha kötü oldu, gibi şeyler söyledi. İlaçları aldın mı? Aldım, dedi. Kullandın mı, diye sorunca da henüz açamadım, köye eve gidince kullanacağım, dedi. Gerekeni yapıp, neyin yanlış olduğu anlattık. Neyse ki köyün akşam arabasına yetiştirdik. Hastalık bizi beklemez, tedavisine zamanında başlamak lazım. İnsan vücudunda saniyenin on binde biri kadar kısa bir zamanda gerçekleşen olaylar var. Hayatta bizi beklemez, ne çabuk geçiyor.

Yaşantınızın düz bir çizgide devam edeceğini sanırsınız. Fakat hiç beklemediğiniz engeller zorluklar, bazen de kolaylıklarla karşılaşırız. İniş ve çıkış dalgalanmaları arasında hep bir şeyleri başarmaya çalışırız. Anlaşılsanız da anlaşılmasanız da önemseniz de önemsenmesiniz de inançla ve sabırla çalışıp çevrenize değer katmak ve hayatta güzel izler bırakmaya çalışmak gerekir diye düşünürüm.

Elazığ’dan ayrılmış olsam da kalbim nice kıymetli insanlar yetiştirmiş Elazığ’da. Çocukluk ve gençliğimin tüm güzel anıları orada geçti. Ailem, eski adıyla, El-Aziz’de. Yani azizler diyarında.

Bilgiye kolay erişilebildiği, bundan dolayı da bilgili olmanın nispeten önemsizleştiği bir çağdayız artık. En doğru bilgiyi araştırıp bulmak, sonrasında bütün içindeki yerini, yani büyük resimdeki konumunu değerlendirmeli. Son olarak da günümüz dijital dünyasını etkin olarak kullanmak gerekiyor. Fakat dijital sanal dünya ne kadar gelişirse gelişsin, gerçeklikten kopmamalı.

Sağlıklı yaşam prensiplerini ihmal etmemeye çalışıyorum. Çevreme de bu bağlamda katkı sağlamaya çalışıyorum. Önce hasta olmayalım, diyorum. En kolay olan budur. Hastalığın türlü sıkıntıları ile mücadele etmektense, sağlıklı yaşama küçük tedbirler yeterli olabilir. Aklı, bilgeliği, bilimi, liyakati ve diğer evrensel erdemleri değerli kılmanın önemine inanırım.

Ayson Karabağ

Yazar-Gazeteci

Not Hocam Kadir Dikmen Olan   Sevgimizin Hediyesidir.