Yalnızlık

Yalnızlık ve yalnız kelimelerinin ne anlama geldiğini her kime soracak olursanız verecekleri cevabın yalnız olma olduğunu görürüz. Bunun tek nedeni Yalnızlık. Yalnız olma duygusu başkalarıyla paylaşılabilir. Çünkü bu olgu herkesin zaman zaman yaşadığı ve yaşayacağı bir durum. Yalnızlık kader değildir. Kendine has özellikleri vardır. Bir bakıma insanın kendine has özellikleri vardır. Bir bakıma insanın kendini süzgeçten geçirir olma halidir de denilebilir o zaman. Kendini toplumdan soyutlar ve kendi kendine ben nerede yanlış yaptım diye sorgular. Her sorgulamada acı ve gözyaşı vardır. Sonuçta neler yapması sonucuna vardırır ve böylece az da olsa rahatlamış olur. Boşuna dememişler biriyle mutsuz olmaktansa yalnız başına mutlu olmak iyidir. İşte yine bir başkası eğer bir kişi yalnız olmayı beceremiyorsa, başkalarıyla da bir arada olmayı beceremez. Ayrıca yaşanılan arkadaşlıkların aşkların ve beraber olmalarını belli bir süre sonu da bitmiş olması da yalnızlık en büyük nedenlerden birisidir. Tarihi kaynaklar incelendiğinde pekçok inanç sisteminde yalnızlık olgusu benimsenmiş ve yaşanmıştır. Bilhassa Hıristiyanlık ve Budizm başta olmak üzere pekçok inanç sisteminde kişinin dünya malından ve evlilikten uzak durması makbul bir davranış olarak kabul görmüştür. Evlenmeyi seçenlerin dünya hayatına dalıp ilahi hakikati unutacağı varsayılmıştır. Vatikan’da oturan Papa’nın bekar olması bundan olsa gerek. Halbuki Ortodoks ve Protestanlıkta papazlar evlenebiliyor. Hıristiyanlıkta ruhbanlık vardır. Papazlar herkesin papaz olmasını ister ve gayret sarfederler. Bekarlığı seçenler kendilerini tamamen dine vermek için manastırlara kapatırlar. Zaman zaman mağaralarda, çöllerde ibadetlerini devam etmişlerdir. Trabzon’da bulunan Sümela Manastırı da bunun en güzel örneğidir.

Kadir Dikme