İnsan hatayla, kusurla malüldür. Hatalarına ve eksiklerine rağmen Yüce Yaradan, insanı hiç yalnız bırakmaz. Kulum diyerek seslenir, affetmek için fırsatlar verir. Kul ne zaman çağırsa Rabbini hep yanında, yakında bulur. Hata ve kusurları örten, günahları bağışlayan, onun iç yüzünü insanlara bildirmeyen ifşa etmeyendir.

Kullarının ayıplarını örterek gizlemek, günahlarını affetmek şeklinde tecelli eder. Kulları tarafından çok sevildiği gibi, kullarını da çok sever. Onun sevgisi, kullarını hata ve günah işlese de devam eder. Kullarına tövbe etmeleri için mühlet verir. Hemen cezalandırmaz o hep kullarını affedici ve sonsuz merhametiyle sarıp sarmalayandır.

İçte gizlenmiş güzel olanlarıyla örtüp süslemiştir. İkinci olarak insanın kötü duygu ve düşüncelerini iç dünyasında gizlemiş kendisinden başkası ona muttali olmamıştır.

Eğer onun güzel örtüsü olmasaydı, yeryüzü kötülüklerle dolardı. O insanın ayıplarını örttüğü gibi, kullarının da bu ahlakla ahlaklanmasını sever, insan kendi kusur ve hatalarının ifşa edilmesini istemez. Kendi kusurların ve arkadaşlarının kusurlarını, kardeşlerinin kusurlarını kapanan olun. Kusurlarınızı gece gibi örten olun. Kusurlarını örtü gibi örten olun. Bu aşkla, bu sevda ile insanların hatalarını kapatan olun. Her şeyi örtenlerden olun.