Hiçbir şey yapmayın. Senden kat kat değerli oluyor. Seni hiçe sayıyor. Gün geliyor, aynı evin içinde günaydın bile demeyen evlat göreceksiniz. Çok fazla peşinde koşarsın, yine de değerin anlaşılmayacak. Onun için evlat da olsa fazlasını vermeyeceksin. Yanlışı kilim altına serpmeyeceksin. Yanlışı kapatmayacaksın. Üzülmesin, dert edinmesin diyerek kendin dertlendiği gibi kendini göremeyeceksin. Onun için evlat da olsa, kardeşte olsa, komşuda olsa, kırmızı çizgin olsun. Yanlışsa yanlış, doğruysa doğru. Yakan varsa yakacağını bilmeli. O cümle kişiye gitsin, zaman yansın, zamanda pişsin, zamanda olgunlaşsın ki, sizin için faydası olacaktır. Ama sürekli hataları kapata kapata nereye gidiyorsun bir düşündün mü? Sen evladına yanlış destek verdiğini unutma. Sen evladının yanlışını ödüllendirdiğini unutma. Senin yüzünden yanlışı görmediğini fark edeceksiniz. Yanlışı yüzüne söyleyin. Hemde sertinden söyleyin. Öğrensin, utansın, kızarsın. Yoksa ne utanacak yüzü kalır ne de saygısı.