Bakırköy Yenimahalle köprünün altından duman çıkıyordu. Dumana doğru gitmeye başlarken, duyarlı insanlarda çekim yapmaya başladı. Ne yapıyorsunuz diye bağırdık. Abi özür dilerim, dumanı fark etmedim, içim yanıyor. Tabi siz nereden anlarsınız diye cevap veriyordu. Bir taraftan kabloyu yakıyor, bir taraftan da içindeki bakırı çıkarıyordu. Bu bakırı satacak ve para kazanacaktı. Uzaktan sohbet ederek yanına yaklaştığım alçakgönüllü inançlı bir genç.

Yanına gittim, hikayesini dinledim. Urfa’dan gelmiş, işi yok, sokaklarda kağıt toplarken bir yaşlı ona burada bakır var, bunu sat demiş. Niçin bunları verdi biliyorum. Rabbim gönderdi herhalde. Ama yüzü nurlu bir adamdı. Bu aşkla getirdim. Uygun olduğu için yaktım, kablodan bakırı çıkarmak için, ama dumanı hiç düşünmedim. Kendim bakır satarak, eşime nasıl yardımcı olabilirim onun aşkı içindeyim. İçim yanıyor, yüreğim yanıyor, kusura bakmayın, çevreye verdiğim rahatsızlık için özür dilerim, fark edemedim.

Abi eşim doğum yaptı. 7 aylık engelli bir evladım var. İhtiyacım var, doktora gitmemiz gerekir ama çaresiz biriyim. Eşim dünyanın en güzel insanı, ama maddi yardım etmek için sınıfta kaldım, işim yok, çaresizim. Kağıt satarak, ayakta durmaya çalışıyorum. Eşime nasıl yardımcı olabilirim onun mücadelesini veriyorum.

Abi Cenab-ı Allah bana öyle bir güzel baba vermiş ki, çalışkan, yardımsever bir insandı. Cenab-ı Allah yanına aldı. Babamın sevgisine doyamadım ne kadar duyarlı bir babam vardı, fark edemedim, fırsatı kaçırdım. Şimdi 30 yaşında evli olarak eşime bakamıyorum, çocuğumu hastaneye götüremiyorum, evladıma ilaçlarını alamıyorum. Bir sabah ekmek, 1 domates bir biber aldım, 50 TL verdim, ben nasıl karnımı doyurayım. Ben nasıl çocuğuma yardım edeyim?

Ben eşimi nasıl hastaneye götüreyim? Annem hasta, anneme bakmam gerekiyor.

Sayın Cumhurbaşkanımıza seslenmek istiyorum. Benden beter çok genç var, umutları yıkılmış gençler var. Hayat şartları çok pahalı, işsiz dolaşıyoruz, şimdi kağıt topluyorum ne yapayım hırsızlık mı yapayım? Hapise mi düşeyim, gelirim yok, annem hasta, eşime bakamıyorum, oğluma ilaç alamıyorum doktora götüremiyorum…

Yaktığı kabloları ve ateşi söndürdü, su döktü, iyice temizledi, bakır kablosunu aldı ve gitti, bir ekmek alamadık telefonu bile yoktu Urfalı bu gencin…

Önyargılı olmayın. İnsanlar kağıt toplayabilir. Ama insanların içinde ne fırtınalar var bilmiyoruz. Bu insanların içinde yanlışlar da olabilir, güzel insanlar da olabilir. Bu insanlara insan gibi davranalım. Duyarlı olalım, el verelim, bir çorba ikram edelim. Beterin beteri var.

İnsanlara Suriyeli diye bakmayın, adam Urfa’dan gelmiş iş arıyor, iş bulamayınca da kağıt toplayarak ayakta kalmaya çalışıyor.