Her yıl bayramlarda elbisemizi düşünürdük, kimlere gideceğimizin hayalini kurardık. O gün geldiği zaman el öpeceğimizi, kapısını çalacaklarımızın listesini yapardık. İlk anne baba, sonra akraba, abi, kardeş, teyze, abla, amca oğlu kapıları çalınır, kapıda güzel ağırlanırsınız, lezzetli ikramlar sunarlar, sevgi, ilgi, ikram, öpüşme, sohbet etme, iletişim kanalları çalışırdı. Bir taraftan sizi izleyen, sizi sevenler, sizin daha iyi olmanız için tatlı dille uyandırmaya çalışır, hatırlatır. Bu insanlar sizi uyarmaya çalışır, size ayna tutmasını bilir. Bunların aynasına bakarak, eksikliklerimizi görüp, onları tamamlayanlara ne mutlu, ama onları dinlemeyen, bedel ödedikten sonra dizlerini başına vurur, iş işten geçer. Onun için bayramlarda kapısını çalacağımız kapıları kapatmayın, onları açmasını bilin, o kapının değerini bilin. Bu lezzeti, bu tadı çevrenize yansıtmasını bilin. Bu kapıların kıymetini bilenler özlem duyanlar var, başınızı kaldırın göreceksiniz.

Kapılarınızın sahibi olun, korumasını bilin. Çocuklarınıza model olun, örnek olun.

Ayson Karabağ

Yazar-Gazeteci