Kişinin kendini beğenmesi kötü bir huydur ki, insandaki bütün faziletleri mahveder, rezillikleri üstüne çeker, ahlaklısını ortaya çıkarır. Güzellikleri örter, kötülüklerini ve ayıplarını ifşa eder. Neticede helakına sebep olur. Kendini beğenmek sırf hatadır. Akılların ve kalplerin afetidir. İnsanın kendi nefsini beğenmesi kendi aklına hased etmesidir. Yani nasıl ki hased eden hased ettiği kişinin büyük bir düşmanı olup ikisi bir yerde bulunmazsa, kendini beğenmişlik de aklın, büyük bir düşmanı olduğundan akıl ile ucuz ikisi bir yerde bulunmaz. Kendini beğenmek bir çeşit ahmaklık ve şaşkınlıktır. Bu huy kibirden doğar. Akıllı olan kimsede ucuz olmaz, zira ucuz ileri derecede bir ahmaklıktır. Sahibini nereye gideceğini unutturup şaşkınlık verdiğinden kibir ile gurur uçurumuna düşürür. Bir kimse kendisini beğenmesi sebep olabilecek şeylerden uzak durmaya doğru iter. Yağcılığı kendine meslek edinerek büyük insanlara yaklaşan ve bunu maksatlarına kavuşmak için yapan yalancılar da mevcuttur. Yani bir hayvan kesildiği anda helak olduğu gibi, aşırı övgüye kulak tutup aldanan kimse de helaka düşer.